Sunday, June 02, 2013

Cosas oídas en el Ateneu Barcelonès (nueva serie)

1.

Diálogo entre un profesor de creación literaria y un alumno, ambos de unos 50 años.

ALUMNO:
- Y en cuanto a la voz narrativa...?

PROFESOR:
- Yo no creo en la voz narrativa.

(Me quedé perplejo. Recordé a ese tipo de Reservoir Dogs que no creía en las propinas, "I don't believe in tipping".)


2. Una chica, hablando al teléfono con una amiga, sobre su profesor.

CHICA:
- Aquest home és un atemptat contra la pedagogia, un criminal emotiu.


3. Una mujer, alumna de creación literaria, hablando con sus colegas sobre El gran Gatsby.

MUJER:
- Yo sí que me lo leí. No está mal. Hombre, es un culebroncete.

(Me quedé estupefacto, tuve que girarme para ver quien hablaba. Para los amigos de Brasil: "culebroncete", em português, seria algo assim como "novela de TV"; pior, novelinha, novela não muito boa.)


4. Esta última no fue oída en el Ateneu. La leí en El País y da una idea del estado de la literatura catalana actual. La profiere un autor principiante (un niño, casi, nacido en 1982) llamado Albert Forns, que ganó el Premio Documenta con Albert Serra (la novel·la, no el cineasta). El chico dice, en la propia novela (es decir, queda para la posteridad), lo siguiente sobre David Foster Wallace.

ALBERT FORNS:
- En vaig tenir prou de fullejar un parell de llibres seus per veure de quin peu calça, com escriu, què ha aportat a la literatura postmoderna i tot plegat.

(No comment.)

Friday, April 05, 2013

Postals d'una Setmana Santa a la Costa Brava*

* En meravellosa companyia.





















Al port de Blanes.





















Des del camí de ronda de S'Agaró.




Platja de Sa Conca, vista des de S'Agaró Vell. 





















Platja de Sa Conca, vista des de la banda del port de Platja d'Aro.




















Calamarsada (granizo) a Calella de Palafrugell.





















A la Bisbal d'Empordà.





















Al Cafè d'Ito, S'Agaró.

















Jo.



Porta Ferrada, Sant Feliu de Guíxols.



















Fira Medieval a Calonge.



PS: I de tornada a Barcelona, l'Ana amb la mona de Pasqua. 

Thursday, January 31, 2013

Suzanne

Today I understood the meaning of this song. It came to me as a sort of revelation, after a brief conversation with a woman, on the phone. We didn't talk about it and I hadn't heard the song for a long time. But I remembered and understood. Afterwards, while actually listening to the song, with on screen lyrics, I found that my memory of it, as a whole, was not distorted, and this gave me a feeling of joy. Because what is said in the song is of importance and because it deals with something I've been struggling with for a while in my life. (There is a time for every thing, the Scriptures say.)