Friday, June 03, 2011

Da verdade

Hoje li este koan num livro de Roland Barthes (esta versão do relato é atribuída por Barthes a Severo Sarduy):

Um koan budista diz: "O mestre segura a cabeça do discípulo debaixo da água, durante muito, muito tempo; pouco a pouco as bolhas começam a se rarefazer; no último momento, o mestre tira o discípulo, reanima-o: quando você desejar a verdade como desejou o ar, então saberá o que ela é".


E essa historinha me fez pensar numa outra, que o meu mestre :p me contou um tempo atrás (mas acredito que é bem conhecida):

Um homem bêbado volta a casa à noite e perde as chaves ao tentar abrir o portão. Um amigo encontra o homem na calçada, olhando o chão sob um poste de luz. "Procuro as chaves de casa", explica o homem. "As perdeste aqui?", pergunta o amigo. "Não, mas é que aqui tem luz."

2 comments:

uri said...

em sembla brillant!!!! i per una vegada més el del teu mestre que l'altre!!!! és tan ilustratiu... (i oriental, sempre oriental!!!!)

Roger said...

Hehe! Encara has d'aprendre a valorar el mestre! El koan és oriental, però el segon és sufí, o sigui, només mitjanament oriental. A mi també m'agrada més, però el primer és més misteriós. Per això és un koan, que jo no sabia què era: "A koan is a fundamental part of the history and lore of Zen Buddhism. It consists of a story, dialogue, question, or statement, the meaning of which cannot be understood by rational thinking but may be accessible through intuition".

Un dels koans més famosos el coneixes mooolt bé!: "One widely known koan is 'Two hands clap and there is a sound; what is the sound of one hand?'".