Wednesday, December 08, 2010

Coisas ditas sem pensar

No teatro, ontem, o assunto foi o arrependimento. (Ótimo assunto para mim, esta semana; só que lá eu não falo, já contei, só escrevo.) Os atores deviam lembrar e contar algum arrependimento por ter dito ou feito alguma coisa a alguém, tempo atrás. São as mães, ao que parece - e não é de estranhar -, as que mais sofrem por coisas ditas sem pensar, duas ou três pessoas se referiram a elas.

Em casa, hoje de manhã, me pareceu reviver a sessão. Escutei barbaridades semelhantes às de ontem. Só que no presente (mais vivas, mais fortes) e com os papéis trocados. As vozes e os choros, choros de um menino que, por algumas palavras entrecortadas (algo sobre uma mochila), achei que devia ter uns dez anos, vinham de um apartamento vizinho:


(Menino chorando.)

-Tu perdeu tua mãe hoje!

(Menino chorando.)

(Som de um tapa forte.)

(Menino chorando.)

-Some! Esquece!

(Menino chorando.)

-Esquece de mim!


Foi tudo o que eu ouvi, não quis escutar mais, quis fugir para a rua.

7 comments:

Sergio Lulkin said...

Wow!
Parlant de la no disponibilitá per l´escolta i el que ens ven sense demanar. Parlant de la urgencia, parlant de l´emergencia.

uri said...

per què tots els tontets europeus, fent el ridícul again, li fan la ola als ianquis i van a pel paio de wikilikis i ha de ser l'amic lula el que surti a defensar-lo?

ja sé que no té res a veure amb el teu post bro', però és que no ho podia evitar, potser mereix un post...

uri

PD.- a més, sí que té a veure amb el teu post, perquè cada dia més, em penedeixo de no haver seguit el teu camí cap a l'exili!!!!!

Roger said...

Sergi, poeta. Saps?, no hi havia pensat, però una de les moltes coses bones que em proporciona anar als assaigs és aquesta, la obligació, que de seguida es torna una bona disposició, quasi un desig, d'escoltar - i escoltar bé.

Bro, l'amic Lula és molt savi. No ho sé... El wikilikis fa un gran servei filtrant les barbaritats dels nord-americans a Iraq i Afganistan, però tot això dels diplomàtics, no sé, no sé si serveix de gran cosa. Ara, la persecució que el site està patint... huele a podrido...

Acabo de rebre um mail del Ronaldo sobre el tema: "Alguns políticos, como Sarah Palin, pediram a cabeça de Julian A., literalmente. Uma das honrosas excessões foi o presidente Lula, que em discurso nesta quinta-feira defendeu com veemência a liberdade de expressão e cobrou uma reação dos veículos de comunicação a favor do “rapaz” do WikiLeaks". I el següent, germà, sobre el nostre estimat país petit que és Suïssa (l'estimem tant, oi, germà? :p): "Se quiserem ver até que ponto chegou a caçada, o banco suíço que tinha Julian A. como correntista bloqueou a conta do fundador. Querem matar o site por inanição financeira.
Ação ágil, a despeito da pretensa neutralidade suíça e os tortuosos e lentos caminhos que um país qualquer tem de enfrentar para ter acesso a dados de movimentações financeiras num banco suíço, mesmo com provas de dinheiro sujo, vindo de tráfico de drogas, de mulheres ou de armas".

Sobre exiliar-te, tu no pots, l'Emerson et necessita. Però bueno, quan la crisi a Espanya es torni una catàstrofe (falta poc), vine corrent. No et faltarà un plat a taula.

Sergio Lulkin said...

Mercès.
Emerson 3, va sortir? Estic perdut.
I dels plats a taula, que ens porti el Cava!
Bon Any, bons desitjos i bona feina!

Roger said...

Emerson 3 (i 4, però és secret!) ja està filmat. En procés d'edició...

Bon any... encara no! :)

Sergio Lulkin said...

Encara no. I vaig comprar un regal ben petit, facil de portar, per la Montsé. T´ho paso, amb direcció, teléfon, tot. Ens parlem aquesta setmana.

Roger said...

OK, així la coneixeré!